20 Mart 2016 Pazar

İnsan Olmak


Hayatın gelgitleri arasında düşünceleri çırpınan insanlar gurubu var aramızda. Ben gibi,benim gibi. Bir taraftan ortadoğuyu saran kan revan ve kederin yaşadığı topraklara olan kaçınılmaz sıçramasının sonuçlarını dayanılmaz bir dehşet ve korku içinde seyrederken diğer taraftan dünkü kederinden arınmak istercesine baharın gelişini kutlamak istiyor bedenler güneşin doğdugu yerden. Yeşermiş çimenlere uzanıp mis gibi deniz kokusunu içine çeke çeke derin nefes almak, güneşin ısıtan ışıklarında bir kedi miskinliğiyle uzanmak istiyor. Bir yanı ölümden korkarken, diğer yanı yaşama sevinciyle yanıp tutuşuyor. Galiba insan olmak böyle bir şey. Hele bizim coğrafyamızda insan olabilmek daha zor. Çok zor...

Resim: Denis Sarazhin - Wind  200X200 

6 yorum:

  1. Aynen dediğiniz gibi Defne Hanım bir yanımız kederle çırpınırken bir yanımız hayatın güzelliğine koşmak istiyor, resim de çok güzel uymuş yazınıza, sevgiler..

    YanıtlaSil
  2. ne resim yaaa de mi. bi dee seni görmek ne güzel ki. merhabaaa :)

    YanıtlaSil
  3. Defne Hanim nasilsiniz nerelerdesiniz? Çok ozletiyorsunuz kendinizi, sevgiler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Erencim, sen beni sevindirdin sevinçlerin ençokları senin olsun. Haklısın çok ara verdim.En kısa zamanda yazacağımErencim Sevgiler

      Sil