9 Ocak 2013 Çarşamba

Penceremdeki Kuş


Mutfak penceremden birbirlerine sokulmuş benekli minicik kuşları görünce objektife sarıldım hemen. Korkutmak istemediğim için pencerenin arkasından çektim fotoğraflarını pek net değiller ama üzerlerindeki beyaz puantiyeli tüylerle o kadar sevimliydiler ki.Araştırınca bu miniklerin kara kışın habercisi Sturnus vulgaris- Sığırcık- kuşları olduğunu öğrendim. Üşüdüklerinden birbirlerine yaklaşmışlar gibi geldi bana
ama sığırcık kuşu kanındaki antifiriz benzeri bir madde nedeniyle soğuğa karşı son derece dayanıklı bir kuşmuş. Son derece gürültücü kuşlar. Tam penceremin üstünde damın içerilerinde yuva yapmışlar.Nasıl gürültü ediyorlar anlatamam. Bu karda kışta yemek bulamadıklarından yavrular bağırışıyor diye düşündüğümden pencerenin dışına ekmek kırıntıları koydum. Karda sadece kuşların değil diğer hayvanların    yemek bulmaları çok zor. Acıyorum hallerine.



Sığırcık, nesli tükenmekte olduğu için avı yasak olan ve koruma altında olan bir kuşmuş. Özellikle buğday tarlalarına dadanan süne böceğini ve pek çok zararlıyı yok ettiği için çiftçilerin dostu deniyor.

Sığırcıklar çok özel hayvanlar. Ses taklit yetenekleri olduğunu ve insanı kendilerine bağladıklarını öğrendim.

1784 yılında Mozart evcil hayvan dükkanından bir sığırcık almış. Dostluklarının sürdüğü üç yıl boyunca Mozart omuzunun üzerine oturttuğu sığırcık kuşuyla çalışırmış.Üzerinde çalıştığı piyano konçertosunun açılış kısmını çalarken ona eşlik eden kuşun fermatanın birini çalmadığını ve sol notasını da sol diyez şeklinde şakıdığını duyunca, notanın yanına, kuşun söylediği şekilde notaları yazmış, Nota okumayı bilenler hemen tanır,

blog111111
(17 numaralı Sol Majör Piyano konçertosu’nun ikinci bölümünün açılışı.)

Üç yıl sonra sığırcığı ölünce Mozart onu kendi evinin arka bahçesine gömmüş ve hatırasına kısa bir şiir yazmış.

A little fool lies here
Whom I held dear
A starling in the prime
Of his brief time
Whose doom it was to drain
Death's bitter pain.
Thinking of this, my heart
Is riven apart.
Oh reader! Shed a tear,
You also, here.
He was not naughty, quite,
But gay and bright,
And under all his brag
A foolish wag.
This no one can gainsay
And I will lay
That he is now on high,
And from the sky,
Praises me without pay
In his friendly way.
Yet unaware that death
Has choked his breath,
And thoughtless of the one
Whose rime is thus well done.


4th ]une 1787